Początki tapicerstwa sięgają średniowiecza, a samo słowo tapicer znajduje swoje korzenie w języku bizantyjskim.
Termin ten służył do określania osób, które wytwarzały gobeliny, dywany, wykonywały zestawy dekoracyjne czy też wykorzystywały różnego rodzaju tekstylia i skóry do dekoracji wnętrz i poprawy.
Ludzie od wieków poszukiwali przeróżnych rozwiązań mających na celu poprawę komfortu życia oraz upiększenie otoczenia. Dzięki niezwykłej determinacji i kreatywności powstawały prototypy przedmiotów użytku codziennego, mebli, maszyn, dekoracji… Ewolucja tych pomysłów trwa do dzisiaj i będzie nadal żywa w przyszłych pokoleniach.
Proces ten jest również dobrze znany w tapicerskim rzemiośle. Pierwsze projekty były początkowo wykonywane przez średniowiecznych miniaturzystów, a następnie powiększane i produkowane na większą skalę przez pierwotnych tapicerów.
W czasie wypraw krzyżowych, rycerze wracający z Ziemi Świętej przywieźli gobeliny, które upiększały zamkowe komnaty. W tym okresie tapicerzy przybijali tkaniny do wybranych mebli takich jak łóżka czy komody.
W XIII-wiecznej Francji zaczęły powstawać pierwsze warsztaty tapicerskie. Początkowo tkano w nich gobeliny. Z biegiem czasu tapicerzy sprzedawali różnego rodzaju tkaniny oraz wytwarzali meble tapicerowane (łóżka, siedzenia, namioty czy też wyposażenie wojenne). Można ich dzisiaj nazwać przodkami tapicerów-dekoratorów.
Mniej więcej w połowie XVI wieku zaczęli oni wypełniać siedzenia puchem, a następnie włosiem końskim. Król Ludwik XIII w swoich licznych edyktach organizował i kodyfikował różne gałęzie tego zawodu. Za czasów panowania Ludwika XIV do grona tapicerów zostały zaliczone osoby, które projektowały i ozdabiały zasłony.
Interesującym może wydać się fakt, że tapicerzy zajmowali się wykonywali okucia do trumien. Trudnili się tym zajęciem do końca XVII wieku.
Co ciekawe w XVIII-wiecznej Francji, tapicerzy mieli prawo do noszenia przy sobie miecza. Za panowania Ludwika XVI w bardzo szybkim tempie ewaluowało rzemiosło tapicerskie, zyskując na jakości i finezji.
Z kolei w Londynie w XVIII wieku, tapicerzy pełnili rolę dekoratorów wnętrz, aranżując całe pomieszczenia (pokoje, salony).
Wraz z rozwojem techniki i powstawaniem wynalazków praca tapicera zmieniała się. Wprowadzano ulepszenia, nowe narzędzia, techniki. Zmiany trwają aż do dziś. Wśród współczesnych tapicerów możemy znaleźć zarówno tych, którzy wykonują swoją pracę z wykorzystaniem tradycyjnych metod, jak i osoby wykorzystujące nowoczesną technologię.
Tapicer – rzemieślnik, pasjonat, artysta
Tapicer to rzemieślnik i artysta w jednej osobie. Jednym z jego głównych zadań jest tapicerowanie mebli. Polega ono na obiciu mebli tkaniną, naprawie zniszczonej tapicerki czy też renowacji antycznych mebli. W przypadku starych foteli czy sof, rzemieślnicy zachowują dawną metodę produkcji. Warto dodać, że tapicerzy odnawiają również elementy wykonane z drewna. Jest to trudne, wymagające kunsztu, wiedzy i niezwykłej precyzji zajęcie.
Tapicerstwo nie tylko meblami stoi. Inną gałęzią tego szlachetnego rzemiosła jest tapicerowanie samochodowych wnętrz. Tapicerzy odnawiają siedzenia, obicia dachowe, podsufitki, panele drzwiowe… Wszelkiego rodzaju pojazdy nie mają przed nimi żadnych tajemnic. Niektórzy rzemieślnicy specjalizują się również obiciach jachtów, łodzi, statków… Innym ciekawym zajęciem jest tapicerowanie sprzętu sportowego.
Zawodowy tapicer potrafi wyczarować prawdziwe cuda. Są to przedmioty nie tylko o charakterze funkcjonalnym (fotel, sofa, narożnik, samochodowe siedzenia…), ale również dekoracyjnym (kotary, zasłony, dywany…). Warto podkreślić, że ten właśnie rzemieślnik jest również pewnego rodzaju powiernikiem. Renowując stare meble, poznaje niezwykłe rodzinne historie, czasem tajemnice. Wydobywa z powierzonego antyku jego duszę, przywracając mu dawną świetność.
Biznes pełen możliwości
Stojąc przed wyborem zawodowej ścieżki, warto rozważyć profesję tapicera. Na początku zachęcamy kandydata do przeanalizowania swoich cech osobowościowych, które z pewnością ułatwią mu w przyszłości pracę.
Zatem czym powinna się charakteryzować osoba myśląca poważnie o tapicerstwie? Z pewnością musi to być człowiek cierpliwy, sumienny, precyzyjny, kreatywny i otwarty na potrzeby drugiego człowieka, przedsiębiorczy.
Po ukończeniu odpowiedniej szkoły zawodowej i kursów, można podjąć pracę w zakładzie tapicerskim, fabryce mebli, podjąć współpracę z zakładem stolarskim czy też otworzyć własną działalność. Możliwości jest wiele, rynek usług nieustannie się rozwija i podpowiada nowe możliwości zarobkowania. Zawodu tapicera można się również nauczyć, dzięki praktyce nabytej w zakładzie tapicerskim.
Jak w każdej branży, również w tapicerstwie ciągle pojawiają się nowe trendy prezentowane podczas targów, szkoleń, warsztatów. Niektórych rzeczy można się także dowiedzieć, śledząc informacje pojawiające się w prasie lub Internecie. Interesującą możliwością jest nawiązanie współpracy z podobnymi zakładami w ramach Izb Rzemieślniczych czy Cechów.
Niekwestionowanym atutem tego zawodu jest ograniczona konkurencja oraz potencjalni klienci, którzy poszukują coraz to nowych usług w tym zakresie. Sukces tapicerskiego biznesu zależy w dużej mierze od pomysłowości, przedsiębiorczości i elastyczności.
